From The Dolphin's Point of View: "There is something profoundly rotten in the state of Florida and Washington"...
Απόσπασμα από την δημόσια τοποθέτηση της βιολόγου θαλασσίων θηλαστικών Naomi Rose από το Animal Welfare Institute, με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις για την κατάσταση που επικρατεί στο Miami Seaquarium εξ αιτίας της έκθεσης που συντάχθηκε τον περασμένο Ιούνιο, μετά από επιθεώρηση του Αμερικανικού Υπουργείου Γεωργίας (United States Department of Agriculture's, Animal and Plant Health Inspection Service), και βγήκε πριν από λίγες μέρες στο φως της δημοσιότητας
Γράφω για μια από τις χειρότερες εκθέσεις επιθεώρησης που έχω δει. Και γράφοντας αυτές τις γραμμές ως ειδικός της επιστήμης των θαλάσσιων θηλαστικών, θέλω να ξέρετε ότι ποτέ άλλοτε δεν ήμουν τόσο θυμωμένη.
Σε θέματα μεταχείρισης άγριων ζώων σε αιχμαλωσία, τον πρώτο λόγο θα έπρεπε να έχουν οι κτηνίατροι, και όχι οι επιχειρήσεις που δεν δίνουν έμφαση στην υγεία και την ευζωία των ζώων αλλά στην αισθητική, στα έσοδα και στις δημόσιες σχέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, όλες οι συστάσεις των κτηνιάτρων σχετικά με την φροντίδα και την μεταχείριση των ζώων απαξιώνονται και αγνοούνται συστηματικά. Κι' αυτό είναι το σημαντικότερο όλων. Μετά από μια τέτοια έκθεση, η Ένωση Θαλασσίων Πάρκων και Ενυδρείων θα έπρεπε να αποσύρει την πιστοποίηση της συγκεκριμένης επιχείρησης.
Βεβαίως, οι υπερασπιστές της αιχμαλωσίας επικαλούνται την εμπιστοσύνη στους κτηνιάτρους των επιχειρήσεων, αυτό όμως είναι σαφώς άνευ αξίας, όταν το συμφέρον των ζώων έρχεται σε σύγκρουση με το συμφέρον των κτηνιάτρων. Πόσο μάλλον όταν βλέπουμε ότι ορισμένοι κτηνίατροι που προσπαθούν να υποστηρίξουν το συμφέρον των ζώων περισσότερο από εκείνο των εργοδοτών τους, κινδυνεύουν να απολυθούν.
Εκεί, στο Μαϊάμι, η γηραιότερη όρκα σε αιχμαλωσία, η Lolita, που σήμερα είναι 56 χρονών, ζει στην μικρότερη δεξαμενή που υπάρχει στον κόσμο. Οι προδιαγραφές που ορίζουν τις ελάχιστες διαστάσεις μιας δεξαμενής για θαλάσσια θηλαστικά είναι ανεπαρκείς και ξεπερασμένες, η δεξαμενή της Lolita όμως είναι ακόμα μικρότερη. Στην έκθεση της επιθεώρησης μάλιστα, αναφέρεται ότι τον τελευταίο χρόνο τραυμάτισε την κάτω γνάθο της, δίνοντας παραστάσεις και εκτελώντας εντολές που ο κτηνίατρος έκρινε ακατάλληλες για την ηλικία της. Κάποτε η Lolita ζούσε μαζί με μια άλλη όρκα, τον Hugo. Και οι δυό τους είχαν αιχμαλωτιστεί από την ίδια περιοχή το 1970 και το 1968. Ο Hugo πέθανε το 1980 από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. Από τότε, η Lolita αναγκάστηκε να συμβιώνει με άλλα είδη κητωδών, κυρίως λευκόπλευρα δελφίνια, με τα οποία δεν ταίριαζε.
Οι περισσότερες όρκες στην αιχμαλωσία καταστρέφουν τα δόντια τους δαγκώνοντας τους τοίχους και τους φράχτες της δεξαμενής τους. Τα δόντια της Lolita είναι, περιέργως, σε καλή κατάσταση, και νομίζω πως αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που είναι ακόμα ζωντανή, δεν είναι όμως και υγιής. Σύμφωνα με την έκθεση της επιθεώρησης, η κατάσταση της υγείας της είναι επίφοβη. Εδώ και 30 χρόνια, έχω κάνει ό,τι μπορούσα για να βοηθήσω το ζώο αυτό, αλλά μάταια. Το 2014, η ιδιοκτησία του ενυδρείου άλλαξε χέρια και αυτό χειροτέρεψε την κατάσταση γιατί η Lolita έχασε τον εκπαιδευτή της και όλους τους ανθρώπους με τους οποίους ήταν εξοικειωμένη. Αυτό το ζώο δεν αντιμετωπίζεται με τον σεβασμό που του αξίζει, αντιθέτως μάλιστα δέχεται κακομεταχείριση, κι' αυτό το βρίσκω τρομερό. Η έκθεση αναφέρει ότι η ημερήσια ποσότητα τροφής της ελαττώθηκε από τα 72 στα 58 κιλά ψαριών την ημέρα, παρά τις αντιρρήσεις των κτηνιάτρων που εξέφρασαν ανησυχίες για αφυδάτωση.
Παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα της έκθεσης: "Από τις αρχές Φεβρουαρίου του 2021, τα ζώα σιτίζονταν με αλλοιωμένα ψάρια που μύριζαν άσχημα. Μερικά ζώα αδυνάτισαν και είχαν ανώμαλες κενώσεις, ενώ εξετάσεις αίματος της Lolita έδειξαν φλεγμονή". Πώς γίνεται ένας πιστοποιημένος ζωολογικός κήπος ή ενυδρείο να ταϊζει τα ζώα του με τόσο κακή ποιότητα τροφής; Και συνεχίζει η έκθεση: "Διάφορα ζώα, όπως κητώδη, φώκιες και θαλάσσιες αγελάδες, παρουσιάζουν οφθαλμικές αλλοιώσεις και φλεγμονές εξ αιτίας της έλλειψης προστασίας από τον ήλιο και της κακής ποιότητας του νερού (συμπεριλαμβανομένης της χρήσης αυξημένης ποσότητας χλωρίνης σε μερικές δεξαμενές και ελαττωμένης σε άλλες)". Και ακόμα χειρότερα: "Αρκετά δελφίνια έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί τα τελευταία τρία χρόνια, εξαιτίας ασυμβατότητας μεταξύ τους. Τα δελφίνια έκαναν καυγάδες. Δύο από αυτά τραυματίστηκαν θανάσιμα από τους συγκατοίκους τους".
Οι υπερασπιστές των ζώων έχουν συχνά την εντύπωση ότι οι αρχές δεν πρόκειται να λάβουν μέτρα εναντίον μιας επιχείρησης μέχρις ότου ένα ζώο πεθάνει εκεί. Στο Μαϊάμι τρία δελφίνια σκοτώθηκαν από άλλα δελφίνια, δύο ακόμα πέθαναν από άλλες αιτίες και ένα θαλάσσιο λιοντάρι, κουτάβι, πέθανε επίσης. Τρομερό ρεκόρ θανάτων για μια επιχείρηση, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Δεν φταίνε τα δελφίνια που καυγαδίζουν μεταξύ τους. Στην φύση ποτέ δεν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, γιατί θα είχαν την δυνατότητα διαφυγής ώστε να αποφύγουν τις συγκρούσεις. Το ενυδρείο όμως δεν φροντίζει να χωρίσει ζώα που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, και αυτό μπορεί να επαναληφθεί.
Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της έκθεσης για το ενυδρείο, εκτός από μια απλή σύσταση για συμμόρφωση; Δεν θα πάθουν τίποτα. Θα διατηρήσουν την άδειά τους και τα ζώα τους δεν θα κατασχεθούν. Και τίποτα δεν θα αλλάξει, ακόμη κι' αν ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες εκθέσεις στο μέλλον*.
Φαίνεται ότι κάτι σάπιο υπάρχει στην πολιτεία της Φλόριντα και στην Ουάσινγκτον...
Συνήθως δεν ζητώ από τον κόσμο να κοινοποιήσει τις αναρτήσεις μου - το αφήνω στη δική τους επιλογή. Αυτήν την φορά όμως σας παρακαλώ να μοιραστείτε αυτές τις γραμμές. Τώρα ξέρω ότι ο νόμος δεν μπορεί να προστατέψει την Lolita. Και δεν ξέρω τι είναι αυτό που θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα, όλος ο κόσμος όμως πρέπει να μάθει τι συμβαίνει στο ενυδρείο του Μαϊάμι.
Πηγή: From The Dolphin's Point of View (Facebook, twitter)
Απόδοση στα Ελληνικά, Gatouiti για τα Δελφίνια
Photos at https://m.facebook.com/frdolphinPOV/
*"Δυστυχώς δεν περιμένουμε από το ενυδρείο να συμμορφωθεί και δεν περιμένουμε από την αρμόδια αρχή (APHIS - Animal and Plant Health Inspection Service) να πιέσει για την εφαρμογή του νόμου. Ένας κυβερνητικός μηχανισμός υπεύθυνος για την μεταχείριση των παραγωγικών ζώων, που θανατώνει τα αρπακτικά για να προστατέψει το 'ζωικό κεφάλαιο', είναι ακατάλληλος να διαχειριστεί την αιχμαλωσία των θαλάσσιων θηλαστικών", σχολιάζει και ο Mark J. Palmer από το International Marine Mammal Project, σε άρθρο του με τίτλο
Something Rotten at the Miami Seaquarium.
twitter: https://bit.ly/3AHJuKp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου