Ηλεκτρονικό Σημειωματάριο: Επιτέλους το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο καταδικάστηκε για τις παράνομες παραστάσεις των δελφινιων

For English go at http://filikaki-blog.blogspot.com/2023/11/justice-served-and-attica-zoological.html

Μετά από την απόφαση του δικαστηριου, φιλοζωικοι φορείς και οργανωσεις εκφραζουν ικανοποίηση, ομως τα δελφίνια παραμένουν υποψήφια θύματα εκμετάλλευσης και με άλλους τρόπους, όπως οι δεξαμενές αλληλεπίδρασης με το κοινό, τα προγράμματα κολύμβησης μαζί τους, και η δελφινοθεραπεία.

Στις 27 Οκτωβρίου 2023, το ΣΤ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με απόφαση του*, καταδικασε το Αττικο Ζωολογικο Πάρκο για την εκμεταλλευση δελφινιών σε παραστάσεις που διοργάνωνε επί περισσότερα από δεκα χρονια. Η ποινική δίωξη προχώρησε μετά απο καταγγελία του μέλους του Δ.Σ. της οργανωσης Dolphinaria-Free Europe, Όλγας Κήκου, και του προέδρου του Ινστιτούτου Kητολογικών Ερευνών Πέλαγος Αλέξανδρου Φραντζή. Οι ιδιοκτήτες της επιχειρησης που αυτοπροσδιορίζεται ως "Αττικό Ζωολογικο Πάρκο ΑΕ - Πάρκο Ψυχαγωγιας - Θεματικό Παρκο" καταδικάστηκαν σε 8 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για την παράνομη εκμετάλλευση δελφινιών, παρά το γεγονός ότι, στην Ελλάδα, οι παραστάσεις με ζωα είχαν απαγορευθεί από το 2012.

Όλα αυτά τα χρόνια, το Αττικό Ζωολογικό Παρκο παραβίαζε τον Νόμο, μετονομαζοντας τις παράνομες και απαγορευμενες παραστασεις με τα δελφίνια σε "εκπαιδευτικες παρουσιάσεις" ("educational presentations"). Στο δικαστήριο κατέθεσε και ο αρμόδιος επιθεωρητης Περιβάλλοντος που είχε πραγματοποιήσει την αυτοψία, κατά την οποία διαπιστωθηκε ότι η επιχείρηση χρησιμοποιουσε τα δελφίνια ως κλόουν σε τσίρκο, την ώρα που γονείς μικρών παιδιών πλήρωναν το αντιτιμο του εισητηριου μιας παράστασης.

Εκτός απο αυτην την καταδίκη, εκκρεμούν και άλλες καταγγελίεσ σχετικές με τις δραστηριοτητες του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, οι οποίες θα εξεταστούν προσεχώς από την Ελληνική Δικαιοσύνη. Μετά από την κοινοποίηση της απόφασης, φιλοζωοι και οργανώσεις που ασχολούνται με το ζήτημα των δελφινιών επί σειρά ετών, εξέφρασαν την ικανοποίηση τους.

Πέρα από την αρχικη ικανοποίηση όμως, καλό θα ήταν να μην είμαστε τόσο "ολιγαρκείς". Αυτό δεν αναφέρεται μονο στην "επιεικεια" της Ελληνικης Δικαιοσύνης που αξιώθηκε (μετά από χίλια βάσανα) να επιβαλει μια "ποινή χάδι" σε μια επιχειρηση με ένα τόσο μακρυ και βεβαρυμένο ιστορικό, με αλληλεπαλληλες νομοθετικες παραβάσεις, εισαγωγές - εξαγωγές, θανάτους ζώων και άλλες θλιβερές ιστοριες. Γιατί οι κερκίδες μπορεί να απομακρυνθηκαν, οι παραστάσεις μπορεί να σταμάτησαν, τα δελφίνια όμως παραμενουν εκεί, ως πόλος έλξης επισκεπτών, και υποφέρουν - ίσως μάλιστα ακόμη χειρότερα από πριν**. Καμία προοπτική δεν διαγράφεται για το μέλλον τους, αφού ούτε η κατάσχεση δεν μπορεί, αυτήν την στιγμή, να προσφέρει τίποτα περισσότερο από την μεταφορά τους σε κάποιο άλλο δελφιναριο.

Κητώδη που γεννηθηκαν στην αιχμαλωσία δεν είναι απελευθέρωσιμα στην ανοικτή θάλασσα, ενω η αποκατάσταση τους σε ελεγχόμενα θαλάσσια καταφύγια είναι μια διαδικασία χρονοβόρα και κοστοβορα, που απαιτεί εξυγίανση και "αναμόρφωση" η "επαναπρογραμματισμο" (rehabilitation) των ζώων, και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς μια σειρά από ειδικες μελέτες και προϋποθέσεις. Για τα ζώα αυτά, η βλάβη που εμείς οι ανθρωποι τους έχουμε προξενήσει είναι, κατά κανόνα και εν πολλοις, μη αναστρέψιμη και η μοίρα τους προδιαγεγραμμένη. Το ζητούμενο συνεπώς είναι (παγκοσμίως) να σταματήσει κάθε διακίνηση εκμετάλλευσης, να μη γινονται νέες εισαγωγές και να απαγορευτει η, ούτως η άλλως, προβληματική αναπαραγωγή ατομων των συγκεκριμένων ειδών στην αιχμαλωσία, έτσι ώστε εκεινα που ήδη υπάρχουν στα δελφιναρια του κοσμου (η τουλάχιστον της "πολιτισμένης" Ευρώπης) να αποτελέσουν την τελευταία γενιά της δυστυχίας.

Στην Ελλάδα, το πρώτο δελφινάριο ανοιξε το 2010 και, προς το παρόν, δεν υπάρχει νομοθεσία που να εξασφαλίζει ότι θα είναι το τελευταιο.Το 2012, οι παραστάσεις με ζώα απαγορεύτηκαν, όχι όμως και η εισαγωγή νεων δελφινιων, ούτε η αναπαραγωγή τους στην αιχμαλωσία (ως άκρως κακοποιητικη διαδικασία), ενω τα δελφίνια (ως κατηγορία ειδών) παραμένουν υποψήφια θύματα εκμετάλλευσης και με άλλους τρόπους, όπως οι δεξαμενές αλληλεπίδρασης τους με το κοινό (οι λεγόμενες "petting pools"), τα προγράμματα κολύμβησης με αυτά ("swimming with dolphins") και η δελφινοθεραπεια (dolphin assisted-therapy)***.

Η Πρωτοβουλία πολιτών Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδων (ΠΚΑΚ), που δραστηριοποιείται από το 2011, έχει υποβάλει τεκμηριωμένη πρόταση για την θεσμοθετηση απαγορευσης της αιχμαλωσίας κητωδών στην Ελλάδα, από το 2014, ενώ από τον Ιούλιο του 2022 (μετά και από τον άδικο θάνατο του Μπαζου) προτείνει**** την θεσμοθέτηση απαγορευσης για τρεις ακόμη κατηγορίες ζώων: πρωτεύοντα, ελέφαντες [ + ] και μεγάλα αιλουροειδή, λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαιτέρως αυξημένες αναγκες των συγκεκριμένων ειδών, η ευζωια των οποίων, σύμφωνα και με τα τελευταια επιστημονικά δεδομένα, είναι εντελώς ανέφικτη ακόμη και στις καλύτερες συνθηκες αιχμαλωσιας.

Είναι γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η λεηλασία της φύσης εντείνεται, παράλληλα όμως αυξανεται και η ευαισθητοποίηση του κόσμου σε θέματα οικολογίας και φιλοζωίας. Εν μεσω μιας σειράς δεινών που προέκυψαν στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια (και ιδίως το τελευταίο καλοκαιρι), ίσως καποιος θα μπορούσε ευλογως να ισχυριστεί ότι η αιχμαλωσία κάποιων ειδών δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, ούτε και το μόνο, αν όμως δεν μπορεσουμε να λύσουμε ούτε αυτό το "μικρό" πρόβλημα, δυσκολευομαστε να φανταστουμε τι θα γίνει με τα μεγαλύτερα. Γιατί, όπως ακούγεται να λέει και ο υπερασπιστής των δελφινιών, Ρικ Ο'Μπαρι, στο διαβόητο ντοκιμαντέρ "The Cove", όπου αναδεικνύεται γλαφυρά η σχέση της σφαγής των δελφινιών στην Ιαπωνια με το παγκόσμιο trafficking στα δελφιναρια, "if we can not fix this, forget about the great problems, because there is no hope".

Photo1: η δεξαμενή των δελφινιών του ΑΖΠ από ψηλα

Παραπομπές:

*zoosos -- https://vimeo.com/879440816 -- in.gr -- tanea.gr -- left.gr -- topontiki.gr -- rosa.gr -- Οικολογική Συμμαχια -- ΠΦΠΟ -- My Dolphin Club -- lifo.gr -- makthes.gr -- Dolphinaria-Free Europe -- Ελευθέρωσε τον φίλο σου - Free your friend -- ProWal -- airetos.gr/oikologiki-symmaxia -- newpost.gr -- parallaximag.gr -- dnews.gr -- Δημήτρης Μπελαντης -- Keiko's Legacy -- efsyn -- Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για το οριστικό τέλος των παράνομων παραστάσεων του Δελφινάριου των Σπάτων: https://oikosymmaxia.blogspot.com/2023/11/blog-post.html (facebook)

https://hellas.postsen.com/local/566090/Attica-Zoological-Park-Condemnation-for-the-dolphin-shows.html -- https://hellas.postsen.com/local/567053/The-Attica-Zoological-Park-was-condemned-for-the-dolphin-shows.html -- https://www.animalactiongreece.org/zoo-owners-convicted-for-dolphin-show/

** Εκεινο που, στον περισσότερο κόσμο, ίσως δεν γίνεται απολυτως κατανοητό είναι ότι, προκειμενου για δελφίνια που ζουν στην αιχμαλωσία, η απαγόρευση των παραστάσεων δεν αρκεί από μόνη της να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους. Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται (και πολύ σωστά) οτι ένα λιοντάρι που ζει σε έναν καλά φροντισμένο ζωολογικό κήπο έχει πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από ένα λιοντάρι που υποχρεώνεται (με τον φόβο και την βια) να δίνει παραστάσεις σε τσίρκο. Σε ο,τι όμως αφορά στα δελφίνια, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, η κακοποίηση δεν είναι ενεργητική (κάτι τέτοιο δεν θα απέδιδε άλλωστε) αλλά παθητική, λόγω της αναγκαστικής διαβίωσης σε ένα εντελώς ακατάλληλο για αυτά περιβάλλον.

Η δραματική ανεπάρκεια ζωτικού χώρου και η απόλυτη στέρηση των ερεθισμάτων εκείνων που χρειάζεται για να ζήσει ένα ζώο προγραμματισμένο από την ίδια την φυσική του εξέλιξη να διασχίζει πελάγη και ωκεανους, είναι τρομερά βασανιστική, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για είδη με πολυσύνθετη και περίπλοκη κοινωνική οργάνωση. Και μπορεί τα δελφίνια στην αιχμαλωσία να μην λιμοκτονούν (αντιθέτως μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις υπερσιτιζονται), όμως Ο ΤΡΟΠΟΣ της σίτισης τους είναι εντελώς αφύσικος, και η στέρηση τροφής (food deprivation) είναι το βασικό και πρωταρχικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για τον εξαναγκασμό τους σε υποταγή.

"Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει", λέει μια παλιά ελληνική παροιμία, για τα αιχμάλωτα δελφίνια όμως ισχύει ακριβώς το αντίθετο! Όλα τα φυσιολογικά ζώα παίζουν όταν είναι ήρεμα και χορτάτα, όμως εκείνα εκτελούν το νούμερο τους μόνον αγχωμενα και πεινασμενα. Οι επιχειρηματίες των δελφιναριων και οι υποστηρικτές τους παρουσιαζουν το θέαμα ως μια ευχάριστη συμμετοχή αντιπροέδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιαδης, όπου -στην καλύτερη περίπτωση από άγνοια και στην χειρότερη από αδιαφορια- περιγράφει το θλιβερό θέαμα ως "ομορφιά": https://twitter.com/AdonisGeorgiadi/status/1586424573733502977 -- https://mbasic.facebook.com/watch/?v=1060963524543969 -- https://www.instagram.com/reel/CkTrm5_jA16/ -- koutipandoras.gr -- https://tinyurl.com/3x7be26c -- https://www.facebook.com/groups/215253525787308/posts/1151494945496490/)

Ελεύθερα στην ανοικτή θάλασσα, τα ζώα αυτα διανύουν πολύ μεγάλες αποστάσεις, συνεργαζονται και κυνηγούν (πολλές φορές ομαδικά) χρησιμοποιώντας το σόναρ τους για να εντοπίσουν τα ζωντανά θηραματα με την περίπλοκη λειτουργία του ηχοεντοπισμου. Αντιθέτως, στα δελφιναρια αναγκάζονται να κάνουν τούμπες, περιστροφές και ο,τι άλλο τους ζητηθει, περιμενοντας να πέσει μέσα στο ανοικτό τους στομα κάποιο ψοφιο ψάρι από τους κουβάδες και τα χέρια των φροντιστών τους (παρατηρειστε προσεκτικά για να δείτε πως ακριβώς γίνεται αυτό: https://youtu.be/Qr0QU6jjibA). Κάποιοι πρώην εκπαιδευτές μάλιστα, περιγράφουν χαρακτηριστικά ότι, πολλές φορές, τα ζώα αρχίζουν από μόνα τους την παράσταση κάθε φορά που νοιώθουν την ανάγκη να "ζητιανεψουν" λίγο φαγητό. Για τα ζώα αυτά, ο μόνος δυνατός τρόπος σιτισης είναι ο εξευτελισμος. [Yes, dolphins perform tricks because that’s when they’re fed. One of the first things a trainer learns about dolphins is that they do not perform immediately unless they’re hungry. This is why dolphins are fed during the show. You see the trainer blow a whistle and toss them a fish every time they do something right. And they know what they’re supposed to do because they’ve been trained to expect a fish when they get it right. In fact they often start the show themselves when they get hungry. The trainers call their training method “positive reward.” From the dolphins’ perspective, however, it’s food deprivation.]

Η διενέργεια παραστάσεων είναι η μόνη δραστηριότητα στην οποία μπορούν να επιδοθούν τα αιχμάλωτα δελφίνια, καθώς δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός απο την υπακοή. Πριν και μετά από κάθε παρασταση, υπάρχει μόνον αισθητηριακή αποστέρηση, ανία και απόλυτη ερημιά. Ένα λιοντάρι σε μια περίφραξη ενός ζωολογικου κήπου μπορεί τουλάχιστον να οσμιστεί τον αέρα, να απολαύσει ένα γεύμα με την ησυχία του, να ξύσει τα νύχια του και να ξαπλώσει στον ηλιο. Ένα δελφίνι μέσα σε μια δεξαμενή όμως, δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα. Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΘ' ΕΑΥΤΗ είναι για τα δελφίνια το μεγαλύτερο μαρτυριο, είτε με είτε χωρις ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ. Η αιχμαλωσία αυτή καθ' εαυτη είναι εκείνο που τα σκοτωνει.

***https://www.facebook.com/221309034580729/photos/a.275157902529175/2038727409505540/ -- https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1223800290998260 -- https://youtu.be/T0RaPaX3R2w?si=r82vDv_lbyEL_F2H