Τοποθετήσεις της Ο.Μ.Μ.Α ΑΜΚΕ στις πρόσφατες εξελίξεις για τον Ν.4830/2021 (ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ & ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

 

Αναδημοσίευση από την σελίδα της ΟΜΜΑ ΑΜΚΕ  στο Fb

(http://tinyurl.com/nhz3ndvh)

Η Ομάδα Μελέτης και Μέριμνας για την Αλωπεκίδα και άλλες αυτόχθονες ελληνικές φυλές (Ο.Μ.Μ.Α AMKE, ειδικός φορέας για την διατήρηση οικότυπων ελληνικών πληθυσμών σκύλου και γάτας), ενημερώνει συνεχώς και δημόσια για την επιτακτική και κατεπείγουσα ανάγκη μέριμνας των σκύλων εκείνων που ο Ν.4830/2021 απειλεί με εξαφάνιση, και ζητά επιτακτικά από την πολιτεία αυτά που οφείλει, έχει αναλάβει  ( Ν.2204/1994, και άρθρο 24 του Συντάγματος) και έχει την θεσμική υποχρέωση να προσφέρει:

1. την προστασία των απειλούμενων και αριθμητικά ευαίσθητων πληθυσμών ελληνικών φυλών σκύλου & γάτας

 

Αυτοί οι πληθυσμοί είναι πολύ κάτω από τα συνιστώμενα ελάχιστα βιώσιμα όρια και, στην συντριπτική τους πλειοψηφία (98%), ΔΕΝ εκτρέφονται συστηματικά από τον άνθρωπο, είναι επομένως αυτομάτως εντάξιμοι στην κατηγορία των προστατευομένων γηγενών ειδών κατοικίδιων και αγροτικών ζώων με ιδιαίτερη σημασία για την βιοποικιλλότητα.

Για την επιβίωσή τους απαιτούμε τις εξής απαραίτητες ρυθμίσεις [που μπορούν άμεσα να γίνουν με υπουργικές αποφάσεις ή/και προεδρικό διάταγμα όπως το 434/95 (Μέτρα για τη διατήρηση και προστασία των αυτόχθονων φυλών των αγροτικών ζώων)]:

α) την εξαίρεσή τους από τις υποχρεωτικές στειρώσεις, οι οποίες οδηγούν τις φυλές αυτές στην εξάλειψη,

β) την εξαίρεσή τους από τον περιορισμό της μίας μόνον αναπαραγωγής εφ' όρου ζωής τέτοιου σκύλου που ανήκει σε ιδιώτη* και

γ) την απαγόρευση της εξαγωγής τους από την Ελλάδα, μέχρι να διαφύγουν τον άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης και να γίνουν βιώσιμες (αφού επιπλέον του ότι οι πληθυσμοί τους είναι αριθμητικά πολύ μικροί, αυτοί οι "σκύλοι του χωριού" υφίστανται ανυπολόγιστες απώλειες από φυσικούς εχθρούς, φόλες, φυτοφάρμακα, ενδημικές νόσους, ατυχήματα, φυσικές καταστροφές και κυρίως από την συστηματική γενοκτονία των στειρώσεων).

* Εννοείται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η διάθεση των σκύλων από γέννα ιδιώτη πρέπει να γίνεται χωρίς επιδίωξη οικονομικού οφέλους, αλλά μόνον με την αποζημίωση, εκ μέρους του νέου κηδεμόνα, των εξόδων που αποδεδειγμένα έχει καταβάλλει ο φροντιστής του θηλυκού ζώου για την μητέρα και τα κουτάβια της (εμβολιασμοί, αποπαρασιτώσεις, ηλεκτρονική σήμανση, μεταφορικά), καθώς επίσης και με αυστηρό συμβόλαιο υιοθεσίας που να εξασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα και την ευζωία του σκύλου για όλη την διάρκεια της ζωής του. / Ο περιορισμός αναπαραγωγής των ατόμων (και μάλιστα αρσενικών) κρίσιμα απειλούμενου πληθυσμού σε μία μόνο γέννα ανά κηδεμονευόμενο σκύλο, επιφέρει καταστροφική μείωση των γενετικών πόρων του πληθυσμού.

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος ιδιώτης κηδεμόνας τέτοιου σκύλου επιθυμεί να συμβάλλει υπεύθυνα στην διατήρηση του πληθυσμού, αιτούμενος ερασιτεχνική άδεια εκτροφής, πώς θα γίνει αυτό όταν α) ο ΚΟΕ δεν αναγνωρίζει την συγκεκριμένη φυλή (όπως και δεν αναγνωρίζει επίσημα το 98% των ελληνικών φυλών), και β) οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αδειοδότηση από τον ΚΟΕ ή τον Σύλλογο Ερασιτεχνών Εκτροφέων είναι απαγορευτικές για ένα ιδιώτη που δεν ασχολείται συστηματικά με τις εκθέσεις σκύλων;

Στην πραγματικότητα λοιπόν ΔΕΝ παρέχεται καμμία δυνατότητα από τον Ν.4830/21 στην συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών πληθυσμών να διαφύγουν τον κίνδυνο εξαφάνισης, σαν να ήταν η πρόθεση του νομοθέτη να οδηγηθούν σε εξάλειψη όλοι εκείνοι οι σκύλοι που "ανταγωνίζονται" το επαγγελματικό, ημι-επαγγελματικό και δήθεν φιλοζωικό σκυλεμπόριο.

2. την ένταξή τους στην κατηγορία σκύλων εργασίας και την παροχή οικονομικών ελαφρύνσεων και κινήτρων για τη διατήρησή τους: (δωρεάν εμβολιασμούς, ελέγχους υγείας, αποπαρασίτωση, λήψη γενετικού υλικού, ηλεκτρονική σήμανση) στους πολίτες που διατηρούν και αναπαράγουν, ιδιωτικά ή ερασιτεχνικά, ελληνικούς οικότυπους σκύλων (και γάτας), τουλάχιστον μέχρι αυτοί να διαφύγουν τον κίνδυνο εξαφάνισης. 

Επιδότηση των μη κερδοσκοπικών φορέων που μεριμνούν γι' αυτούς για την υλοποίηση απαραίτητων ερευνητικών, επιστημονικών και επιμορφωτικών προγραμμάτων. 

Πλατιά ενημέρωση του κοινού από τα δημόσια τηλεοπτικά μέσα με την συνδρομή των υπουργείων παιδείας και πολιτισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Έτσι, υποστηρίζονται, σε κοινωνίες που μεριμνούν για το έμβιο περιβάλλον, αυτοί οι ιδιαίτερα ευαίσθητοι πληθυσμοί που αποτελούν ζωντανά μνημεία ιστορίας και πολιτισμού και φυσική τράπεζα γενετικών πόρων. Σε άλλες χώρες, τέτοια ζώα τιμώνται ως εθνικά σύμβολα πολιτισμού. Η ιστορία και η προσφορά τους στον άνθρωπο διδάσκεται στα σχολεία.

Τα συμπεράσματα έρευνας που διεξήχθη από επιστημονική ομάδα δύο ελληνικών πανεπιστημίων για την αρχαιότερη από αυτές τις φυλές, την Αλωπεκίδα (πληθυσμό που ενδημεί στον ελλαδικό χώρο από τη νεολιθική εποχή), είναι: "Οι φιλοζωικοί Σύλλογοι, με τις μαζικές στειρώσεις σκύλων που κάνουν, συλλαμβάνουν και στειρώνουν φαινοτύπους Ελληνικών φυλών, αφαιρώντας πολύτιμο γενετικό υλικό από την τράπεζα της φύσης. Ο κίνδυνος εξαφάνισης και των τελευταίων πληθυσμών της φυλής είναι άμεσα υπαρκτός. Οι ειδικοί, προκειμένου να διαφυλάξουν τους υπάρχοντες ελάχιστους μεμονωμένους πληθυσμούς, πρέπει να ενημερώσουν και να υποστηρίξουν την εκτροφή τους, ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των καθαρόαιμων ζώων και να διασωθεί η φυλή. Χρειάζεται να δοθούν κίνητρα για την εκτροφή τους και να διδάσκονται στα σχολεία σε μαθήματα μαζί με τις Ελληνικές φυλές σκύλων και άλλων αγροτικών ζώων, ως παρακαταθήκη εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς". (πηγή 1)

 Όλοι οι σκύλοι των αυτόχθονων & παραδοσιακών ελληνικών οικότυπων, μηδενός εξαιρουμένου, πέρα από την τεράστια σημασία τους για την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας και όλης της ανθρωπότητας, και την πολυχιλιετή τους Ιστορία στον ελλαδικό χώρο από την απώτατη αρχαιότητα, είναι σκύλοι εργασίας και παροχής υπηρεσιών απολύτως απαραίτητοι για την ελληνική κοινωνία: σημαντικοί για την επιστημονική έρευνα, την αγροτική παραγωγή, την κτηνοτροφία, την οικονομία, τη δημόσια υγεία και τον τουρισμό.

Ιδανικά προσαρμοσμένοι στο ελληνικό περιβάλλον σύντροφοι και συνεργάτες του ανθρώπου, με την προστασία των ζώων παραγωγής, το κυνήγι, την παρουσία και την συμμετοχή τους σε αγροτικές εργασίες, όπως η απομάκρυνση των τρωκτικών και άλλων ζώων από αποθήκες τροφίμων, καλλιέργειες, σοδειές, ορνιθώνες, σταύλους και καταλύματα όπου υπάρχουν οικόσιτα ζώα, κουνέλια, πουλερικά, χοίροι, αιγοπρόβατα, άλογα, βοοειδή κλπ, εργάζονται για την ασφάλεια, την επάρκεια πόρων, την σίτιση και την υγεία της ελληνικής οικογένειας.

Χωρίς αυτούς τους σκύλους, πλήττεται η επιβίωση και το εισόδημα των εργαζομένων σε αυτούς τους τομείς, των ευαίσθητων κοινωνικά και εισοδηματικά κατοίκων της επαρχίας, και αυτή η ίδια η παραδοσιακή κτηνοτροφία, με επακόλουθο την ανάλογη αύξηση τιμών στα εγχώρια είδη κρέατος, γαλακτοκομικά προϊόντα και παράγωγα.

Η εφ' άπαξ αναπαραγωγή ποιμενικών και κυνηγετικών σκύλων από τους ιδιώτες κηδεμόνες τους δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να καλύψει τις μεγάλες απώλειες ζωής που υφίστανται αυτοί στην εξάσκηση των καθηκόντων τους.

Πώς θα πάρουν άδεια ερασιτέχνη εκτροφέα που προβλέπει ο Ν.4830/21 οι κτηνοτρόφοι ή οι κυνηγοί που χρησιμοποιούν, για την προστασία του ποιμνίου τους ή το κυνήγι, σκύλους εργασίας που δεν είναι αναγνωρισμένοι από τον ΚΟΕ;

Πώς θα πάρουν τη σχετική άδεια, την στιγμή που οι κανονισμοί του ΚΟΕ & του σωματείου εκτροφέων για την έκδοση άδειας ερασιτέχνη αποκλείουν οποιονδήποτε ασχολείται με μη αναγνωρισμένους πληθυσμούς, και οποιονδήποτε δεν ασχολείται με εκθέσεις μορφολογίας;

Πώς θα αντικαταστήσει τους σκύλους που χάνουν τη ζωή τους ο κτηνοτρόφος, όταν για την προστασία ενός κοπαδιού απαιτούνται δεκάδες σκύλοι φύλαξης, όταν στο κυνήγι χάνονται πάμπολλα σκυλιά από επιθέσεις άλλων ζώων και δηλητήρια, ενώ η ερασιτεχνική αναπαραγωγή προβλέπει μόνο δύο γέννες το χρόνο;

Πώς θα διατηρήσει ο κτηνοτρόφος ή ο κυνηγός τους γενετικούς πόρους των σκύλων του, που μπορεί να διαθέτουν ιδιαίτερη και πολύτιμη γονιδιακή σύσταση μετά από εργασιακή επιλογή πολλών γενεών, όταν πρέπει, ως ιδιώτης, να αιτηθεί στην επιτροπή του Δήμου την άδεια να αναπαράγει κάθε σκύλο μια φορά στη ζωή του;

Είναι δυνατόν ακόμα, εν έτει 2024, το ελληνικό κράτος να εξακολουθεί να αγνοεί ότι υπάρχουν ελληνικοί πληθυσμοί σκύλων, ότι οι σκύλοι εργασίας στην Ελλάδα δεν είναι όλοι αναγνωρισμένης ράτσας, και ότι η τεράστια πλειοψηφία των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που διατηρούν σκύλους δεν ασχολούνται συστηματικά με ξένες τυποποιημένες "καθαρόαιμες" ράτσες και εκθέσεις μορφολογίας;

Πώς γίνεται ακόμα η ελληνική κυβέρνηση να μην γνωρίζει ότι υπάρχει κάτι που ονομάζεται βιοποικιλλότητα, ότι η ίδια η Ελληνική πολιτεία έχει εδώ και δεκαετίες αναλάβει με νόμο την συμμόρφωση της με τη Διεθνή Συνθήκη που την υποχρεώνει να προστατεύει τους γενετικούς πόρους των ιθαγενών πληθυσμών ζώων;

Η άγνοια, η βιασύνη και η προχειρότητα στην σύνταξη του νόμου, ο οποίος είναι προφανές ότι γράφτηκε (ή μεταφράστηκε) στο πόδι και καθ' υπαγόρευση από άτομα στοιχειωδώς άσχετα με την πραγματικότητα, που αγνοούν παντελώς την ύπαρξη ελληνικών φυλών, την ζωοτεχνία, την πληθυσμιακή γενετική, την ηθολογία και την βιολογία των σκύλων, και χωρίς καμμία επιστημονική επίβλεψη ή έστω διορθωτική εισήγηση, οδηγεί σε τέτοιες τραγελαφικές ασυνέπειες: μη εφαρμόσιμες, καταστρεπτικές για τους ελληνικούς πληθυσμούς σκύλων, άδικες και ανήθικες εν τέλει απαιτήσεις, με τραγικά αποτελέσματα για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους, των οποίων η ζωή, το επάγγελμα, η οικογένεια και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, που το Σύνταγμα της Ελλάδας εγγυάται, θίγονται άμεσα.

Η μείωση του αριθμού των σκύλων που φυλάσσουν κοπάδια και η υποβάθμιση της εντόπιας καταλληλότητας τους με την αντικατάστασή τους από ξένες φυλές, αυξάνει τις απώλειες των ποιμνίων από επιθέσεις φυσικών εχθρών. Κάπου 25% των σκύλων φύλαξης ποιμνίων χάνονται κάθε χρόνο, και το 35% αυτών των θανάτων οφείλονται σε φόλες (Livestock Guarding Dogs in Greece, Practical Conservation Measures to Minimise Human – Carnivore Conflicts, 2017). Πολλοί νέοι οι οποίοι προέρχονται κτηνοτροφικές οικογένειες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον πρωτογενή τομέα. Από την ζωντανή παράδοση η οποία μεταβιβάζει από γενιά σε γενιά, εξελίσσει, συνεχίζει και εμπλουτίζει συνεχώς τις εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρίες που είναι απαραίτητες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία της αγροτικής και ζωικής παραγωγής. 

Η εγκατάλειψη της παραδοσιακής εκτατικής κτηνοτροφίας και της ελεύθερης βοσκής πλήττει σοβαρότατα την ποιότητα ζωής ανθρώπων και ζώων: ζημιώνει τη δυνατότητα παραγωγής υγιεινών βιολογικών προϊόντων, επομένως και την οικονομία της χώρας, βλάπτει απαράδεκτα την ευζωία των ζώων παραγωγής (που βασανίζονται σε οικτρές συνθήκες μόνιμου εγκλεισμού, κάθε στιγμή της σύντομης μαρτυρικής ζωής τους, και υποβάλλονται σε τεχνητές, τοξικές, χημικές μεθόδους ανάπτυξης και θρέψης), και έχει ανάλογα αρνητικές επιπτώσεις στην δημόσια υγεία των καταναλωτών, ιδιαίτερα βρεφών και παιδιών, που καταλήγουν να τρέφονται με προϊόντα ολοένα και πιο ανθυγιεινά...

Οι ντόπιοι σκύλοι συμβάλλουν τα μέγιστα στην ανθρωπιστική, ηθική, οικολογική και ορθολογική διαχείριση των οικοσυστημάτων, ελαχιστοποιώντας τις απώλειες ζωής των άγριων και προστατευόμενων ειδών που είναι φυσικοί εχθροί των ποιμνίων, σύμφωνα και με τα σχετικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα διεθνή δεδομένα για το οικοσύστημα και την βιοποικιλότητα.

Οι πλείστες των ελληνικών φυλών σκύλου δεν ανήκουν σε τυποποιημένες φυλές, κλειστής γενετικής δεξαμενής, αλλά σε πληθυσμούς που αναπαράγονται φυσικά ή με κριτήρια απόδοσης έργου, ικανοτήτων, χαρακτήρα και συμπεριφοράς, υγείας, μακροβιότητας και ανθεκτικότητας στις αρρώστειες. Οι ελληνικοί σκύλοι δεν υπάρχουν αλλού στον κόσμο. Οι βιολογικοί τους πόροι, ο γονιδιακός τους πλούτος και το γενετικό τους σφρίγος είναι επομένως ζώα ιδιαίτερα, μοναδικά, πολύτιμα και αναντικατάστατα.

Η Ελλάδα έχει κυρώσει, με το Νόμο 2024 του 1994, την Διεθνή Συνθήκη για την Βιοποικιλότητα που υποχρεώνει την ελληνική πολιτεία να προστατεύει τους γενετικούς πόρους των εγχώριων ζωικών ειδών. Σαφώς και ρητώς, η Συνθήκη αυτή περιλαμβάνει τα κατοικίδια και οικόσιτα είδη. Σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρα 24 & 28) η προστασία αυτή αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα αλλά και υποχρέωση όλων των πολιτών. Και γι' αυτό ακριβώς, ο Ν.4830/2021 περιλαμβάνει (άρθρο 47) την ρητή υπενθύμιση: "Οι διατάξεις του παρόντος δεν θίγουν άλλες διατάξεις νόμων ή διεθνών συμβάσεων, που κυρώθηκαν με νόμο και προβλέπουν μεγαλύτερη προστασία σε οποιοδήποτε είδος ζώου".

Απαιτούμε λοιπόν την εφαρμογή των νόμων και διεθνών συνθηκών που ήδη ισχύουν, και την τήρηση του Συντάγματος των Ελλήνων (το οποίο επίσης ρητά κατοχυρώνει στους πολίτες την ανεμπόδιστη άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, που περιλαμβάνει επομένως το δικαίωμα διατήρησης και αναπαραγωγής οικόσιτων ζώων, και μάλιστα αυτών που είναι απαραίτητα για την κτηνοτροφία και το κυνήγι, με το άρθρο 5, § 1). Τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο.

Απαιτούμε την προστασία των γενετικών πόρων του εγχώριου ζωικού πλούτου, που είναι ηθική και βιολογική υποχρέωση την οποία η Ελλάδα έχει αναλάβει και θεσπίσει νομικά. 

Για τους ακηδεμόνευτους σκύλους μικτής καταγωγής ή ξενικής προέλευσης, που δεν ανήκουν σε ιδιαίτερους απειλούμενους πληθυσμούς οι οποίοι είναι τμήμα της ελληνικής πανίδας, και για εκείνους εξ αυτών που εγκαταλείπονται από ασυνείδητους, εξυπακούεται ότι απαιτούμε την καλύτερη ανθρωπιστική και φιλοζωική διαχείριση, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα και με τα αδιαπραγμάτευτα κριτήρια της ευζωίας τους.  

Δεν συμφωνούμε με την υποχρεωτική στείρωση των σκύλων. Η απόφαση αυτή ανήκει στον νόμιμο και μόνιμο φροντιστή του ζώου (ο οποίος είναι και αυτός που εν τέλει θα επιβαρυνθεί με τις τυχόν αρνητικές συνέπειες της γοναδεκτομής), όπως και στον κατ' εξοχήν επιστημονικά αρμόδιο, τον ιατρό του ζώου. 

Η επιβολή του διλήμματος (υποχρεωτική στείρωση ή κατάθεση γενετικού υλικού) θα πλήξει μόνο τους υπεύθυνους κηδεμόνες σκύλων και θα προκαλέσει κύμα εγκαταλείψεων από τους άλλους. Η διάταξη ούτως ή άλλως είναι ανεφάρμοστη και αντιεπιστημονική.

Στηρίζουμε επομένως τις θέσεις, τις κινητοποιήσεις και την προσφυγή στο ΣτΕ του Κτηνιατρικού Συλλόγου Ελλάδος, όπως στηρίζουμε και τις κινητοποιήσεις αγροτών και κτηνοτρόφων που πλήγονται πολλαπλά. 

Επαναλαμβάνουμε την προειδοποίηση ότι οι απόπειρες εφαρμογής της υποχρεωτικής στείρωσης και άλλων επαχθών απαιτήσεων του ν.4830/21 προκαλούν ήδη έντονες αντιδράσεις, δικαιολογημένη ανησυχία και αυξανόμενες εγκαταλείψεις, οι οποίες απειλούν να κατακλύσουν την χώρα από ένα κυριολεκτικό τσουνάμι "αδέσποτοποιημένων" σκύλων. Αυτοί επιπλέον θα είναι αδύνατο να υιοθετηθούν εγχώρια, λόγω ακριβώς του αντισυνταγματικού, απεχθούς, παράνομου και παράλογου καθεστώτος απαγορεύσεων, κόστους, συνεχούς όχλησης, παρακολούθησης και παρεμπόδισης των πολιτών που προβλέπει το "πρόγραμμα Άργος". (βλ. 2 & 3).

Το μέτρο που πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοστεί σχολαστικά είναι η ηλεκτρονική σήμανση και καταγραφή κάθε σκύλου και γάτας που, σε συνδυασμό με την αυστηρή αστυνόμευση του επαγγελματικού μεταπραττικού εμπορίου των βιομηχάνων κουταβοπαραγωγής (που εξάγουν και πωλούν σκύλους στην Ελλάδα χωρίς έλεγχο καταλληλότητας των αγοραστών, και επιδιώκουν συχνές επαναληπτικές πωλήσεις, αναπαράγοντας άρρωστα ζώα με χαμηλό προσδόκιμο ζωής), θα περιορίσει ριζικά τις εγκαταλείψεις που ανατροφοδοτούν τον πληθυσμό των ακηδεμόνευτων σκύλων και βλάπτουν την γενετική σύσταση των εγχώριων φυλών με υβριδοποίηση. 

Παγκόσμια, ο κορυφαίος λόγος εγκατάλειψης κατοικίδιων είναι η ελλιπής πληροφόρηση των νέων κηδεμόνων για τις απαιτήσεις του ζώου, και η αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς που κάνουν οικονομικά δυσβάστακτη και δυσχεραίνουν την συμβίωση τους μαζί του. Συχνά, αυτά τα προβλήματα προκαλούνται από στείρωση, και μάλιστα ανήλικων ζώων. Σε κοινωνίες όπου η συμβίωση και συνεργασία ανθρώπων και σκύλων διευκολύνεται αντί να καταδιώκεται από την πολιτεία, όπως κάποιες Σκανδιναβικές χώρες, το ποσοστό των στειρωμένων κατοικίδιων είναι πολύ μικρό, η γοναδεκτομή χωρίς να συντρέχει θεραπευτικός λόγος αντιμετωπίζεται όπως είναι -ως ακρωτηριασμός- επομένως απαγορεύεται, και το κτηνιατρικό λειτούργημα εξακολουθεί να εμφορείται από το Ιπποκρατικό ιδεώδες του “ωφελέειν ή μη βλάπτειν”).

Σε μια χώρα εχθρική απέναντι στους σκύλους του χωριού και της υπαίθρου, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως μιάσματα τα οποία πρέπει να εξαφανιστούν με γενοκτονικά μέτρα εκκαθάρισης πληθυσμών που προκαλούν συνεχώς νέες εγκαταλείψεις, δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία να επιτρέπεται από το κράτος η μαζική πώληση σκύλων από εισαγωγείς – μεταπωλητές, είτε άμεσα (από καταστήματα), είτε από το διαδίκτυο. 

Το πρώτο μέτρο που θα υιοθετούσε η νομοθεσία, αν στόχευε πραγματικά στην μείωση των ακηδεμόνευτων σκύλων, θα ήταν μια προσωρινή απαγόρευση των μεταπραττικών εισαγωγών, αναθεωρούμενη σε τακτικά χρονικά διαστήματα, μέχρι να ελαττωθεί ο υπερπληθυσμός των ακηδεμόνευτων σκύλων και να ανακάμψουν οι απειλούμενες εγχώριες φυλές. (Αντίθετα, αυτό που διαπίστωσε η έκθεση συνταγματολόγου που ανέθεσε η Ο.Μ.Μ.Α για το "Πρόγραμμα Άργος", ήταν η πρόθεση του νομοθέτη να παραδοθεί αποκλειστικά η απόκτηση σκύλου συντροφιάς στο εμπορικό κύκλωμα).

Ζητούμε επιπλέον να καταργηθεί σταδιακά στην χώρα η στείρωση με γοναδεκτομή, η οποία έχει αποδειχτεί αναμφισβήτητα βλαπτική για την υγεία του ζώου διότι επιφέρει ορμονοκαταστολή, με πολλά αρνητικά αποτελέσματα (καρκίνους, παθήσεις του θυρεοειδή, του ουροποιητικού, του σκελετού, του ανοσοποιητικού, της συμπεριφοράς, παχυσαρκία) και να αντικατασταθεί από τις δοκιμασμένες εδώ και μισό αιώνα εναλλακτικές μεθόδους που δεν θέτουν σε κίνδυνο την φυσιολογία, την συμπεριφορά, την ευζωία του και δεν επηρεάζουν αρνητικά την συμβίωσή του με τον άνθρωπο (βλ. 4).

Η μεγαλύτερη κατηγορία σκύλων στον πλανήτη δεν είναι τα "δεσποζόμενα" αλλά μια παγκόσμια πραγματικότητα, στις περιοχές με ήπιο κλίμα. Υπάρχουν περίπου ένα δισεκατομμύριο σκύλοι στη Γη (στοιχεία του 2016). Τα δύο τρίτα από αυτούς - 750 εκατομμύρια - δεν φοράνε περιλαίμια, δεν “ανήκουν” σε κανέναν αλλά ούτε και είναι ακριβώς "αδέσποτα". Η συντριπτική πλειοψηφία των σκύλων στον πλανήτη είναι εξαιρετικά εξελιγμένοι τροφοσυλλέκτες - τα πλησιέστερα ζωντανά όντα στους πρωτόγονους σκύλους που εμφανίστηκαν πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια” (Coppinger & Coppinger, "What Is a Dog?", 2016 -- Τι είναι σκύλος;) [...] “Στην Ιταλία, οι περιπλανώμενοι σκύλοι είναι γνώριμο θέαμα για όποιον επισκέπτεται την ύπαιθρο. Μια εθνική απογραφή που πραγματοποιήθηκε το 1981 (Boitani & Fabbri,1983) αποκάλυψε ότι σχεδόν κάθε περιοχή ανέφερε πληθυσμούς τέτοιων σκύλων. Η εθνική συνολική εκτίμηση ήταν περίπου 800.000 σκύλοι που μετακινούνταν ελεύθερα, κυρίως διανεμημένοι στις κεντρικές & νότιες περιοχές" (Boitani & Fabbri,1983) [...] “Ο Luigi Boitani και οι συνεργάτες του μελέτησαν τα ελεύθερα σκυλιά στο Rocca di Mezzo στην Ιταλία, όπου παρόλο που επιτυχής αναπαραγωγή δεν ήταν εμφανής, ο πληθυσμός τους παρέμεινε σταθερός για χρόνια, με μετανάστευση σκύλων από την περιφέρεια. Η στείρωση δεν θα δημιουργήσει μεγάλη διαφορά στον πληθυσμό, εκτός και αν είναι μαζική και συνεχής - δηλαδή για τα επόμενα 100 ή 200 χρόνια..." (Coppinger & Coppinger, "What Is a Dog?", 2016) [...]

3. Ειδικά για την Ο.Μ.Μ.Α ΑΜΚΕ, δεν ισχύουν τα περί επαγγελματικής, ερασιτεχνικής και ιδιωτικής εκτροφής: ο φορέας είναι μη κερδοσκοπικός και παρότι ιδρυτικά μέλη του είναι και αδειούχοι ερασιτέχνες εκτροφείς, η Ο.Μ.Μ.Α δεν αναπαραγάγει σκύλους προς πώληση, αλλά διεξάγει συλλογικό διασωστικό πρόγραμμα διαχείρισης και διατήρησης conservation) εγχώριων οικότυπων πληθυσμών, που εξ ορισμού περιλαμβάνει βεβαίως και την αναπαραγωγή τους, και την διάθεση των απογόνων τους σε πλήρως ενημερωμένους και συνειδητοποιημένους φροντιστές που συμμετέχουν στο συλλογικό πρόγραμμα, με αυστηρό συμβόλαιο. 

Ο Διαχειριστής της Ο.Μ.Μ.Α είναι Βιολόγος, η Ιδρύτρια της Διεθνής Κυνολόγος – κριτής μορφολογίας, και η Επιστημονική της Επιτροπή αποτελείται από ειδικούς επιστήμονες σε κάθε τομέα της ζωοτεχνίας & κυνοτεχνίας (βιολόγους, κτηνιάτρους, γενετιστές, συμπεριφοριστές κ.α).

Επομένως η Ο.Μ.Μ.Α, όπως άλλωστε και κάθε άλλος φορέας διατήρησης και προστασίας απειλούμενων και προστατευόμενων πληθυσμών στον κόσμο, δεν εμπίπτει στην κατηγοριοποίηση αναπαραγωγής μεταξύ επαγγελματιών, ερασιτεχνών και ιδιωτών εκτροφέων ή πολιτών που περιστασιακά πραγματοποιούν μια γέννα από το σκύλο τους: υπάρχει προφανώς μια πολύ διαφορετική και πολύ πιο σημαντική κατηγορία κυνοτεχνικής δραστηριότητας, που παρέχει ανθρωπιστική και φιλοζωική κοινωνική υπηρεσία, η οποία περιέργως πως έχει διαφύγει από το νομοθέτη, παρότι είναι και η πλέον αξιόλογη, ηθική και υγιής, αφού είναι ανιδιοτελής, κοινωφελής, συλλογική και υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο ανθρώπων και ζώων: αυτή της επιστημονικής, μη κερδοσκοπικής διασωστικής αναπαραγωγής για την προστασία των απειλούμενων αυθύπαρκτων ζωικών ειδών, της βιοποικιλλότητας και του έμβιου περιβάλλοντος. Αυτή την βιολογική και ηθική ανάγκη και υποχρέωση καλύπτει η Ο.Μ.Μ.Α και πολλά ανάλογα προγράμματα προστασίας ζωικών πληθυσμών στον πλανήτη.

Εξυπακούεται ότι πουθενά στον κόσμο τέτοια προγράμματα δεν διεξάγονται σε ατομιστική βάση από επαγγελματικά, ημι-επαγγελματικά ή "ερασιτεχνικά" εκτροφεία, ούτε τα προστατευόμενα ζώα πωλούνται στους αναδόχους, ούτε εκτίθενται σε διαγωνισμούς, ούτε υπόκεινται σε διαδικασίες βραβεύσεων ή πρωταθλητισμού. Η υποστήριξη πληθυσμών με σκοπό την προστασία των γενετικών τους πόρων είναι συλλογική προσπάθεια, που δεν εξυπηρετείται από την ατομιστική επιδίωξη κέρδους, τον ανταγωνισμό και την μωροφιλοδοξία. Αυτές οι ανθρώπινες παθογένειες έχουν δημιουργήσει άπειρα κληρονομικά προβλήματα υγείας και βασανιστικές, παραμορφωτικές δυσμορφίες στους πληθυσμούς σκύλων που εκτρέφονται αντιεπιστημονικά και καταχρηστικά σαν καταναλωτικά προϊόντα.

Επιπρόσθετα, όταν στις πολιτισμένες κοινωνίες εντοπίζεται εγκαταλελειμμένο ή χαμένο άτομο συγκεκριμένης φυλής, και μάλιστα γηγενούς (άρα προστατευόμενου) πληθυσμού, που να χρειάζεται διάσωση και υιοθεσία, οι φιλοζωικοί φορείς απευθύνονται στους ειδικούς φορείς που γνωρίζουν την εκάστοτε φυλή, είναι αρμόδιοι να διαπιστώσουν αν ο σκύλος ανήκει ή όχι σε συγκεκριμένη φυλή, και διαθέτουν εθελοντές – μέλη που φροντίζουν να υιοθετηθούν τα ζώα αυτών των φυλών από επιλεγμένους υπεύθυνους γνώστες των ιδιαιτεροτήτων τους, οι οποίοι μπορούν να τους εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την ευζωία και τις ιδιαίτερες ψυχοσωματικές ανάγκες τους. Αυτό το έργο μόνο η Ο.Μ.Μ.Α μπορεί να επιτελέσει για όλους χωρίς εξαίρεση τους ελληνικούς απειλούμενους πληθυσμούς σκύλων και γάτας.

4. Απαραίτητη επίσης είναι η προσθήκη ειδικού Έλληνα επιστήμονα βιολόγου-ζωοτέχνη με ειδίκευση στην πληθυσμιακή γενετική, στην Επιτροπή Παρακολούθησης (άρθρο 39) και στις επιτροπές των Δήμων που είναι αρμόδιες για αδειοδότηση εκτροφής (τουλάχιστον ένας σε κάθε Περιφέρεια).

5. Τέλος, οφείλει η πολιτεία να επιδοτεί, μέσω και των σχετικών κονδυλίων για την προστασία της βιοποικιλότητας και των γενετικών πόρων που παρέχονται από την ΕΕ, την δειγματοληψία και φύλαξη γενετικού υλικού (DNA) που προβλέπει το άρθρο 13/14, όσον αφορά τους πληθυσμούς ελληνικών φυλών σκύλων (και της Γάτας του Αιγαίου). Το γενετικό υλικό αυτό όμως δεν πρέπει απλά να χρησιμεύει για την εξακρίβωση του ατομικού γενετικού αποτυπώματος κάθε σκύλου (και γάτας) για πιθανή εξακρίβωση των γονέων του, αλλά να είναι κατάλληλο για περαιτέρω ανάλυση, ώστε βάσει των δειγμάτων αυτών συγκεντρωτικά να διενεργηθεί φυλογενετική ταυτοποίηση και συγκριτική γονιδιακή μελέτη των πληθυσμών όλων των αυτοχθόνων ελληνικών φυλών σκύλου από εγχώρια εργαστήρια γενετικών μελετών και ειδικούς επιστήμονες, εξακριβώνοντας την ιστορική εξέλιξη των πληθυσμών αυτών, και τοποθετώντας επιτέλους τις ελληνικές φυλές στην θέση που τους αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη του γονιδιώματος του σκύλου.

Παραπομπές:

1. Χλειουνάκης Σ., Φούντα Α., Βαρούδης Λ., Άμπας Ζ. Ράγκος Α., Συμβολή στη μελέτη της σπάνιας αρχαιοελληνικής φυλής σκύλων «Αλωπεκίς» (μία πρώτη προσέγγιση), Επιστημονική Ανακοίνωση στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνολογίας Ζωικής Παραγωγής, Θεσσαλονίκη, 8 Φεβρουαρίου 2013.

Πρακτικά 4ου Πανελληνίου Συνεδρίου Τεχνολογίας Ζωικής Παραγωγής (08/02/2013) – 108 Proceedings of the 4th Pan-Hellenic Congress in Technology of Animal Production (08/02/2013) Χλειουνάκης και συνεργ. – Chliounakis et al. https://www.geotee.gr/lnkFiles/20150522023040_4.pdf

Ο Δρ. Σ. Χλειουνάκης είναι ιδρυτικό στέλεχος, σύμβουλος και Επίτιμο Μέλος της Ο.Μ.Μ.Α

2. Οι θέσεις της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (ΠΦΟ) για το “Νέο Πλαίσιο για την Ευζωία των Ζώων Συντροφιάς”: Όχι ευχαριστούμε (https://trihes.gr/schedio-nomoy-gia-ta-zoa-syntrofias-ochi-eycharistoyme/)

3. Αύξηση εγκαταλείψεων και ευθανασιών ζώων συντροφιάς λόγω υποχρεωτικής στείρωσης στο Λος Άντζελες: https://trihes.gr/ayxisi-egkataleipseon-kai-eythanasion-zoon-syntrofias-logo-tis-ypochreotikis-steirosis-sto-los-antzeles/

4α. "Οι γονάδες δεν είναι απλώς αναπαραγωγικά όργανα, αλλά είναι απαραίτητοι ενδοκρινείς αδένες για φυσιολογική μεταβολική, συμπεριφορική, μυοσκελετική και αντινεοπλασματική υγεία".“Gonads are not merely gamete-producing or ancillary sex/reproductive organs but rather they are necessary endocrine glands for normal metabolic, behavioral, musculoskeletal, and anti-neoplastic health". Gonad-Sparing Surgical Sterilization in Dogs, http://tinyurl.com/2ckkpydw [Michelle Anne Kutzler at https://loop.frontiersin.org/people/594802/publications]

4β. “Veterinary Scientists are urging veterinarians to rethink old methods of neutering”. http://tinyurl.com/mdxxze9v

5. The World is full of dogs without collars (συνέντευξη με τον Δρ. Raymond Coppinger) https://www.nytimes.com/2016/04/19/science/the-world-is-full-of-dogswithout-collars.html

6. What Is a Dog?" Dr. Raymond & Lorna Coppinger https://press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/W/bo18378250.html -- https://www.taipeitimes.com/News/feat/archives/2016/04/20/2003644358

7. The ecology and behavior of feral dogs: A case study from central Italy https://www.researchgate.net/publication/325793691_The_ecology_and_behavior_of_feral_dogs_A_case_study_from_central_Italy

Περισσότερα για το έργο της Ο.Μ.Μ.Α και το τι περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα διατήρησης απειλούμενων γηγενών πληθυσμών σύμφωνο με τα επιστημονικά δεδομένα, μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της, εδώ: http://tinyurl.com/4x4dy9xr