Ένα από τα ωραιότερα "αργοκαλόκαιρα" της ζωής μου

Aπέναντι από το κρεββάτι μου, στον τοίχο που βλέπει το νοτιά, υπάρχει μια ντουλάπα. Εκεί φωλιάζουν πάμπολλα ετερόκλητα πράγματα, κι' ανάμεσα τους μια στοίβα φάκελοι και παλιά ντοσιέ με ημερολόγια, χειρόγραφα, ποιήματα και αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά. Σήμερα το πρωί, μετά από τόσα χρόνια και με το αλάνθαστο ραντάρ που ενεργοποιείται όταν ψάχνεις κάτι που θέλεις πολύ, έκανα βουτιά και το βρήκα. 

- Έλα, εγώ ειμαι, έχω αγωνία, τι γίνεται; Γύρισαν; Τους μάζεψες; Όλα καλά;

- Εδώ την έχω, με την κουβέντα, για να μη μου φύγει! Τους είπα στις οκτώ. Σε κλείνω τώρα, πάω... 

- Όχι, Μαριανίνα, δεν θα πας να πάρεις τώρα ζακέτα! Κάτσε εδώ που σε θέλω, είπε η Λία. 

- Μα αφού κάνει ψύχρα, κρυώνω! 

- Να κάτσεις εκεί που κάθεσαι, θα σου φέρω ζακέτα εγώ... 

Ήταν βραδάκι, 8 Σεπτεμβρίου του 1999, όταν η Μαριανίνα, που γιόρταζε τα γενέθλια της, μαζί με τον Πέτρο στην Φολεγανδρο, είδε κατάπληκτη τους τοπικούς οργανοπαίκτες να εμφανίζονται ξαφνικά απο το πουθενά, να την πλησιάζουν, να κυκλώνουν το τραπέζι όπου καθόταν, στην αυλή του ξενοδοχείου "Ανεμόμυλος"*, και να της τραγουδούν ένα τραγούδι γραμμένο πάνω σ έναν τοπικό σκοπο**. 

Συγκινήθηκε. Χάρηκε. Της άρεσε η μουσική. Της άρεσαν και οι στίχοι.

- Δημώδες, αναφώνησε. Είναι δημώδες!

- Όχι, Μαριανίνα, δεν είναι δημώδες, η Κάκη το 'γραψε για σένα!

- Πουν' το, να το δω, δωσ' μου το χαρτί, δεν μπορεί, είναι δημώδες! Το χαρτί, τα γυαλιά, έχει κανένας γυαλιά; 

Σκοτείνιασε και άναψαν φωτάκια στον λευκό διάδρομο, εκεί από όπου ξεπήδησαν οι οργανοπαίκτες, ανάμεσα στις πλάκες της αυλής και τα γεράνια. Μα πού πάτε; Καθίστε, μη φεύγετε, να σας κεράσουμε! Κλάματα. Γέλια. Τούρτα. Κεράκια. Κρασι. Χρόνια πολλά, να ζήσεις!  Φίλοι είναι οι συγγενείς της καρδιάς, αυτοί που διαλέγουμε. 

Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχειου, Μάκης Πατελης (χωρίς την άψογη συνεργασία του οποίου, καθώς και της γυναίκας του Λίας, δεν θα μπορούσε να πετύχει η όλη σκηνοθεσία), θυμάμαι, βιντεοσκόπησε το δρώμενο, ολόκληρο, από την αρχή μέχρι το τέλος, δίνοντας και σε μένα την χαρά να το δω και να το ακούσω λίγες μέρες αργότερα, όταν πήγα στην Φολέγανδρο να τους βρω! Το 1999 ευτύχησα να ζήσω ένα από τα ωραιότερα "αργοκαλόκαιρα" της ζωής μου, λίγο πριν αγριέψουν οι καιροί. 

Γραμμένο στο πόδι σε παλιό μπλοκάκι, το τραγούδι έμεινε κλεισμένο στην ντουλάπα όλα αυτά τα χρόνια, αφού πρώτα μεταδόθηκε στον βιολιτζή και τους λαουτιέρηδες προφορικά, από το τηλέφωνο, για να το κάνουν πρόβα και να το μάθουν, και δεν καθαρογράφτηκε ποτέ. 

Ήταν σαν χτες και, σήμερα, 9 Σεπτεμβρίου του 2022, το φωτογράφησα με το τάμπλετ μου και το αντιγράφω:

Καλώς το στη Φολέγανδρο 

χρόνια πολλά χαρά μου

γι αυτά σου τα γενέθλια 

τραγουδιστά κυρά μου.

Να ζήσεις και να χαίρεσαι 

να φτάσεις χίλια χρόνια

για σένα χίλιες άνοιξες

να τραγουδούν τ αηδόνια.

Να ζήσει κι η καρδούλα σου

αιώνες καλωσυνης

και χίλια χρόνια μάτια μου

πάντα παιδί να μείνεις.

Όλον τον κόσμο ν αγαπάς

κι ο χρόνος να σου στείλει

το δώρο το παντοτινό

να σ' αγαπούν οι φίλοι.

Να ζήσει και να χαίρεται

κι ο άντρας της καρδιάς σου

και να ναι πάντα πλάι σου

και μέσ' στην αγκαλιά σου.

_____________________________________________________________

**Eπειδή η ιδέα μου ήρθε ξαφνικά κι έπρεπε να γράψω στα γρήγορα κάτι προορισμένο να γίνει τραγούδι, ρώτησα και βρήκα έναν κυκλαδιτικο σκοπό φτιαγμένο για να τραγουδιέται στις γιορτές της κούνιας, όπου οι κοπέλες του χωριού είχαν την ευκαιρία να δεχτούν παινέματα, πειράγματα και αυτοσχέδιες εξομολογήσεις (κάτι ανάλογο με τις μαντινάδες της Κρήτης που φτιάχνονται εκείνην την ώρα και σώζονται προφορικά). 

Το μοτίβο (ταρά τατά - ταρά τατά) πάνω στο οποίο έγραψα ήταν αυτό: 

"Κουνήσετέ τηνε ψηλά

να φτάσει το αξόνι

να τηνε δει η μανούλα της

που τηνε καμαρώνει.

................................

Άσπρη είσαι σαν το φούρνο μας

και σαν το μαγειρειό μας

μελαχρινή και νόστιμη

ωσάν το γάιδαρό μας!"

...............................

και λοιπά και λοιπά και λοιπά, ων ουκ έσται τέλος!

Κοινοποιηθηκε

*https://www.facebook.com/anemomilos.folegandros 

Photo at https://anemomiloshotel.com/el/sxetika-me-emas/ --  https://m.facebook.com/tuv.austria.hellas/photos/a.338959066285237/1057960311051772/