Οι ελληνικοί πληθυσμοί σκύλων και γάτας, ως "κατοικίδια ή καλλιεργούμενα είδη", καλύπτονται από την Διεθνή Σύμβαση για την Βιοποικιλότητα**, που έχει υπογράψει και η Ελλάδα. Ο Νόμος 2204/1994 - ΦΕΚ 59/Α/15-4-1994 (Κύρωση Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα)***, που προστατεύει τους γενετικούς πόρους των ελληνικών πληθυσμών, υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 28. Επομένως, η υποχρεωτικότητα στείρωσης που αφορά διεθνώς προστατευόμενους πληθυσμούς δεν νομιμοποιείται, βάσει των παραπάνω νομικών και συνταγματικών προβλέψεων. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί ζώων δεν θα πρέπει να στειρώνονται (ούτε να εξάγονται), τουλάχιστον μέχρι την επίτευξη βιωσιμότητας των απειλούμενων οικότυπων. Ο Νόμος 4830/2021 (Νέο Πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς), στο άρθρο 47, περιλαμβάνει αυτή την ρητή υποχρέωση: "Οι διατάξεις του παρόντος δεν θίγουν άλλες διατάξεις νόμων ή διεθνών συμβάσεων, που κυρώθηκαν με νόμο και προβλέπουν μεγαλύτερη προστασία σε οποιοδήποτε είδος ζώου".
Από τις 39 ελληνικές φυλές και ποικιλλίες, οι οποίες υπάρχουν και παρακολουθούνται από την ΟΜΜΑ και το "Δίκτυο Διατήρησης Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων – Αμάλθεια”), ο Κυνολογικός Όμιλος Ελλάδας (ΚΟΕ) αναγνωρίζει μόνον 6. Παραθέτουμε εδώ τις προϋποθέσεις της ερασιτεχνικής άδειας εκτροφής τους: “Για την έγκριση της αίτησης απαιτείται να πληρούνται αθροιστικά οι εξής προϋποθέσεις: 1) πλήρως συμπληρωμένο το έντυπο της έγγραφης αίτησης προς έκδοση Βεβαίωσης Ερασιτέχνη Εκτροφέα (Β.Ε.Ε.), με αναφορά των ατομικών στοιχείων του προσώπου (Α.Δ.Τ., Α.Φ.Μ.). 2) Το φυσικό πρόσωπο που αιτείται πρέπει να είναι Μέλος του ΚΟΕ, οικονομικά τακτοποιημένο έως και το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. 3) Το φυσικό πρόσωπο που αιτείται πρέπει να είναι κάτοχος ή συγκάτοχος Επωνυμίας Εκτροφείου, κατοχυρωμένης από την Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (F.C.I.), όπως πιστοποιείται από τα αρχεία ΚΟΕ/FCI. 4) Το φυσικό πρόσωπο που αιτείται πρέπει να είναι κύριος ενός τουλάχιστον καθαρόαιμου σκύλου, εγγεγραμμένου στο Ελληνικό Γενεαλόγιο του ΚΟΕ (ΒΕΚ ή ΒΕΑ), όπως πιστοποιείται από τα αρχεία ΚΟΕ/FCI.”
Βλέπουμε λοιπόν ότι, με βάση τα παραπάνω, ο απλός άνθρωπος που δεν ασχολείται με την αναπαραγωγή σκύλων για να συμμετέχει σε εκθέσεις και να πουλάει κουτάβια, αλλά θέλει να συμβάλει στην διάσωση και διατήρηση των ελληνικών σκυλιών, υποχρεώνεται: α) να πληρώσει 150+ ευρώ για την αποστολή του γενετικού υλικού... β) να κάνει άιτηση μέλους στον ΚΟΕ (κόστος 30 ευρώ + ετήσιες συνδρομές κάθε χρόνο), απόδεχόμενος το καταστατικό και τον εσωτερικό του κανονισμό... (την στιγμή που ούτε ο ΚΟΕ ούτε η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία (ΔΚΟ) αναγνωρίζουν τις περισσότερες ελληνικές φυλές!) γ) να έχει τουλάχιστον ένα καθαρόαιμο σκύλο εγγεγραμμένο στο Ελληνικό Γενεαλόγιο του ΚΟΕ (δηλαδή να έχει πάει σε εκδήλωση του ΚΟΕ, από όπου και αν κατοικεί στην Ελλάδα, με άγνωστο κατά περίπτωση κόστος) και δ) να κατοχυρώσει διεθνή επωνυμία εκτροφείου από την ΔΚΟ (κόστος 200+ ευρώ) – παρότι μόνο μία από τις έξι φυλές που αναγνωρίζει ο ΚΟΕ είναι αναγνωρισμένες και από την ΔΚΟ!
Το κόστος ανέρχεται περίπου σε 500 ευρώ, μόνο για ένα σκύλο. Αν έχει παραπάνω σκύλους, θα πρέπει να καταθέσει και γι' αυτούς τα 150+ ευρώ που αντιστοιχούν στον καθένα για το DNA. Απαιτεί λοιπόν ο Ν. 4830/2021 από τον απλό ιδιώτη που ζει σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό της επαρχίας, να υποβληθεί σε αυτό το υπέρογκο κόστος, καθώς και στα επιπλέον έξοδα μετακίνησης... Και επιπλέον, απαιτεί από τον ιδιώτη να επωμιστεί αυτό το κόστος χωρίς καν το δικαίωμα αναπαραγωγής του ζώου του, καθώς πρέπει κατόπιν να απευθυνθεί γι' αυτό σε μια Δημοτική επιτροπή ανειδίκευτη (αφού δεν περιλαμβάνει βιολόγο, γενετιστή, ζωοτέχνη ή κυνοτέχνη), για να πάρει την άδεια να το αναπαράγει μόνον άπαξ! Πώς θα διατηρηθεί έτσι η βιοποικιλότητα, όταν η γενετική δεξαμενή χρειάζεται να αναπαράγονται τουλάχιστον το 51% των ατόμων του κάθε πληθυσμού, ώστε αυτός να μην καταρρεύσει από ενδογαμία;
Και έστω ότι βρεθούν μια χούφτα εύποροι ή κάποιοι δήθεν "ερασιτέχνες" έμποροι σκύλων που, με το κάλυμα της ερασιτεχνικής άδειας, θα συνεχίσουν να αισχροκερδούν, πουλώντας κουτάβια σε υπέρογκα ποσά, σε αυτές τις μόνον 6 φυλές του ΚΟΕ (ότι συμβαίνει δηλαδή ήδη). Από αυτούς περιμένει ο νομοθέτης να προστατευθούν οι γενετικοί πόροι αυτών των πληθυσμών ή αδιαφορεί; Με τους υπόλοιπους, μη αναγνωρισμένους από τον ΚΟΕ οικότυπους, τι προτείνεται από το νόμο; Να τους πετάξουμε στα σκουπίδια; Τα Ροδίτικα Λαγωνικά, οι Αλωπεκίδες, οι Γρύφοι, τα Μουστακάτα ποιμενικά, τους Μολοσσούς του Σουλίου, τα πολύ ξεχωριστά ποιμενικά Κορδολούρια της Σκύρου, και τόσα άλλα, να τα ρίξουμε στον Καιάδα; Να τα καταδικάσουμε σε εξαφάνιση;
Δεν υπάρχουν εκτροφείς για τo 98% των περίπου σαράντα ελληνικών φυλών σκύλων (και μιας φυλής γάτας), ούτε επαγγελματίες, ούτε ερασιτέχνες, ούτε "πισαυλίτες", ούτε ιδιώτες. Διότι απλούστατα τα ζώα αυτά δεν είναι προϊόντα της αγοράς. Δεν αναπαράγονται για σκυλεμπόριο ή εκθέσεις. Δεν είναι “καθαρόαιμες ράτσες” αλλά αυτόχθονες πληθυσμοί, οικότυποι, landraces, "σκύλοι του χωριού", όπως εκατοντάδες άλλες ιδιαίτερες πληθυσμιακές ομάδες σκύλων στον κόσμο...
Οι πληθυσμοί αυτοί σχηματίσθηκαν από μακραίωνη φυσική επιλογή, φυλογενετική εξέλιξη και τοπική προσαρμογή. Εξακολουθούν να επιβιώνουν στους βιότοπους που τους παρέχει η αλληλεπίδραση με τον ανθρώπινο πολιτισμό... Πώς θα συνεχίσει να υπάρχει αυτό το αναγκαίο και αναντικατάστατο αποθεματικό βιοποικιλλότητας που αποτελείται από αυθύπαρκτα, αυτόβουλα νοήμονα όντα; Έχουν αυτά πλάσματα κάποιο, έστω μηδαμινό, δικαίωμα στην ύπαρξή τους στον τόπο τους, όπου κατοικούν χιλιετίες;
Απαιτούμε επομένως από την πολιτεία να κάνει το καθήκον της ως προς την υποχρέωση προστασίας τους, την οποία ανέλαβε με την κύρωση της συνθήκης για την βιοποικιλλότητα (Ν. 2204/1994). Απαιτούμε να τηρηθεί το Σύνταγμα της Ελλάδας που προστατεύει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών, περιλαμβάνοντας βέβαια και το δικαίωμα τους να διατηρούν ζώα, και να προστατεύουν το έμβιο περιβάλλον και τον ζωικό πλούτο της χώρας, σύννομα και υπεύθυνα, με την υποχρέωση να προστατεύουν τους γενετικούς πόρους, την υγεία, και την ευζωία των σκύλων, αλλά χωρίς δυσβάστακτες και απαγορευτικές διατάξεις που οδηγούν την ζωντανή πολιτισμική και ζωική κληρονομιά των Ελλήνων σε εξαφάνιση.
Διατάξεις, όπως αυτές του Ν.4830/21, είναι παράνομες και αντισυνταγματικές. Γι' αυτό απευθυνόμαστε στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο (ΠΚΣ), για να συμπεριλάβει την προστασία των γενετικών πόρων αυτών των απειλούμενων πληθυσμών στο σύνολο των αιτημάτων του σχετικά με το Ν. 4830/2021, ζητώντας την εξαίρεσή τους από τις υποχρεωτικές στειρώσεις, την καταβολή παραβόλου, την κατάθεση γενετικού υλικού και την μόνον άπαξ αναπαραγωγή του κάθε σκύλου που ανήκει σε ιδιώτη.
Η Ο.Μ.Μ.Α ΑΜΚΕ διαθέτει επιστημονική επιτροπή, κυνολογική ειδίκευση και κυνοτεχνική επάρκεια, ώστε να αναλάβει υπεύθυνα την διαχείριση και διατήρηση αυτών των πληθυσμών, όπως γίνεται διεθνώς, με πολλά ανάλογα προγράμματα, αλλά και στην Ελλάδα, με το πρόγραμμα του Αρκτούρου (για μία μόνο φυλή)****.
Για την Ο.Μ.Μ.Α ΑΜΚΕ, Μαρία Γκινάλα*****
*https://www.hva.gr/el/article.php?id=2338 -- Fb1 -- Fb2
**https://www.eea.europa.eu/el/help/sychnes-erotiseis/ti-einai-i-biopoikilotita-kai, https://www.eea.europa.eu/el/themes/biodiversity/intro
***https://www.mio-ecsde.org/epeaek09/basic_docs/rio_convention_kirosi_el.pdf
****https://www.arcturos.gr/gr/draseis/anaparagogi-ellinikou-poimenikou/, https://www.arcturos.gr/animals/poimenikos/
*****https://www.facebook.com/maria.gkinala/posts/pfbid02vKGSokZeBdhmZMDogaHyWVzRwQCQF9WunwbHe5ct4QKRs7pLgUkY6LCLeSou9hQwl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου