Η σφαγή των αμνών και η σιωπή των κτηνιάτρων

 

Αναζητώντας "μπουκάλια στη θάλασσα" (όπου θάλασσα βλέπε διαδίκτυο), με την ελπίδα για κάποιο μήνυμα αισιοδοξίας σχετικά με τα αρνάκια που, τις τελευταίες μέρες, μου έχουν κάψει την καρδιά, έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση που με εκφράζει απόλυτα. Την επιμελήθηκα και την αναδημοσιεύω:

Παρακολουθώντας όσα διαδραματίζονται στον αγροκτηνοτροφικό τομέα της χώρας που δοκιμάζεται, παρατηρώ μια απουσία καταγγελτικών παρεμβάσεων, καθώς και την απουσία τεκμηριωμένης και ανεπηρέαστης επιστημονικής άποψης, που θα μπορούσε να καταδικάσει ή ακόμα και να ακυρώσει πολιτικές αποφάσεις.

Αναφέρομαι στον κόσμο των γεωπονικών και κτηνιατρικών επιστημών, τα ερευνητικά και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, αλλά και τους γεωτεχνικούς συνδέσμους, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, τους ερευνητές κρατικών και ιδιωτικών φορέων, και άλλους. Το ίδιο θα μπορούσα να πω και για όσους ακαδημαϊκούς και ερευνητές υπηρετούν (ή ακόμη και διδάσκουν) σε κλάδους όπως η Αγροτική Οικονομία, η Αγροτική Πολιτική, η Αγροτική Κοινωνιολογία, η Αγροτική Λογιστική κλπ.

Παρακολουθώντας αυτά που διαδραματίζονται στον αγροδιατροφικό τομέα της χώρας, παρατηρώ πως, στην έκφραση άποψης της πλειονότητας των προσώπων που ανήκουν στον κόσμο που προαναφέρθηκε, επικρατεί ο φόβος (για τυχόν επιπλήξεις από προϊσταμένους), και μια "δημοσιοϋπαλληλική" συμπεριφορά αδράνειας, η οποία τους επιτρέπει να αποστασιοποιούνται. Και ανησυχώ γιατί, με την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα να σιωπά, οι λίγες φωνές που ακούγονται δεν βρίσκουν ανταπόκριση και θεωρούνται θέσεις "άρνησης", ενταγμένες στην"αντιπολίτευση", και εχθρικές προς την κυβέρνηση γενικώς.

Η απουσία δημόσιας έκφρασης της επιστημονικής γνώμης και γνώσης, δεν αφήνει μόνο ένα τεράστιο κενό στην ενημέρωση. Αφήνει και την κοινωνία των αγροτών και κτηνοτρόφων απροστάτευτη, να διεκδικεί στους δρόμους κάτι για το οποίο δίνεται η εντύπωση ότι εκπορεύεται μόνο από κάποιο σκοτεινό και φαύλο όργιο φημών (γύρω από τον αφανισμό της ελληνικής αγροκτηνοτροφίας, την αγροδιατροφική εξάρτηση από εισαγόμενα προϊόντα, και άλλα παρόμοια).

Γνωρίζω πολύ καλά ότι, σε Ελλάδα και ΕΕ, τα αγροτικά θέματα είναι πολιτικά, δεν παύουν όμως να είναι και ζητήματα επιστημονικής διερεύνησης, εκσυγχρονισμού, παρατήρησης και καταγραφής της κυβερνητικής πολιτικής. Πρόκειται για θέματα κοινοτικής πολιτικής, η αντιμετώπιση των οποίων εξαρτάται από την επάρκεια ή την ανεπάρκεια μιας άκρως γραφειοκρατικής δημόσιας διοίκησης, με χρόνιες ασθένειες που ταλανίζουν, όχι μόνο τον αγροκτηνοτροφικό κόσμο της χώρας, αλλά τους Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους. Ειδικά στην Ελλάδα, πρόκειται για υποθέσεις άμεσα συνδεδεμένες με τον άκρατο κομματισμό, τις εκάστοτε άθλιες πολιτικές παρεμβάσεις, και την θλιβερή έλλειψη Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής που κινείται παράλληλα με έναν κρατικό μηχανισμό σε αποσύνθεση.

Όταν η ελεύθερη επιστημονική άποψη απουσιάζει, φιμώνεται ή/και αυτοφιμώνεται, υπηρετώντας προσωπικά ή/και πολιτικά συμφέροντα, τότε το κενό έρχεται να καλυφθεί και να συμπληρωθεί από φωνές άσχετες με τον Πρωτογενή Τομέα (ανεπαρκή δημοσιογραφία, παραπλανητικά social media, κλπ).

Ο Πρωτογενής Τομέας (γεωργία και κτηνοτροφία) είναι ένας πολυσχιδής κλάδος της Εθνικής Οικονομίας που απασχολεί πάνω από το 12% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Πρόκειται για ένα δυναμικό που ξεπερνά κατά πολύ το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους (σε άμεση σχέση με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, την αλιεία, και τα τρόφιμα γενικώς).

Για την διάσωση αυτού του δυναμικού, ο γεωτεχνικός κόσμος που δραστηριοποιείται στα πανεπιστήμια, την έρευνα, τον ιδιωτικό τομέα, τα επιμελητήρια και τους επαγγελματικούς συνδέσμους, θα έπρεπε να έχει λόγο και χώρο δράσης, καθώς από την τρέχουσα πολιτική κατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει φως, δεδομένου μάλιστα ότι, ο αφανισμός της ελληνικής γεωργίας ή η συρρίκνωσή της σε επίπεδα ουραγού στον ευρωπαϊκό χώρο, θα συμπαρασύρει και όλους τους υπόλοιπους συγγενείς επαγγελματικούς κλάδους.

Με την ευχή να μην έρθει μια μέρα στο μέλλον όπου οι νεότερες γενιές θα βλέπουν τα αγροτικά ζώα που κράτησαν λαούς και λαούς όρθιους για αιώνες, μόνο σε πίνακες ζωγραφικής κάποιων μουσείων.

Χωρίς παρεξήγηση,

Σταμάτης Σεκλιζιώτης, γεωπόνος

Photo

Σχετικός σύνδεσμος: Ερωτήματα, εγκλήματα. σκοπιμότητες και παραλογισμοί