Τα ζώα συντροφιάς που πλεονάζουν (κυρίως λόγω ζήτησης, "υπερπαραγωγής" και "υπερκατανάλωσης")** ανήκουν κυρίως σε δύο είδη που διαφέρουν μεταξύ τους σημαντικά, τους σκύλους και τις γάτες. Σε αντίθεση όμως με τις γάτες (που δεν παρουσιάζουν και τόσο σημαντική ποικιλομορφία), οι σκύλοι είναι λάθος να αντιμετωπίζονται ως ενιαία ομάδα, δεδομένου ότι οι πάρα πολλές διαφορετικές φυλές (που προέρχονται κυρίως από ανθρώπινη παρέμβαση και επιλεκτική αναπαραγωγή), διαφέρουν μεταξύ τους τόσο πολύ, όσο σχεδόν αν ανήκαν σε διαφορετικά είδη! Από τις διαφορές αυτές προκύπτουν διαφορετικές ανάγκες ως προς την φροντίδα τους, αλλά και την αντιμετώπισή τους από τον κτηνίατρο, καθώς επίσης και διαφορετικές επιπτώσεις της στείρωσης σε σχέση με την ηλικία, το φύλο και την φυλή. Εδώ μπορείτε να δείτε επιγραμματικά κάποιες από αυτές που, αφενός μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ζωή του ζώου, αφετέρου να αποτελέσουν αιτία εγκατάλειψης.
Σε διαφορετικά "είδη" θα μπορούσαμε να πούμε επίσης ότι ανήκουν και οι κηδεμόνες τους, οι οποίοι διαφέρουν σημαντικά ως προς την σχέση που έχουν με το ζώο τους (χρήση ή/και συναισθηματικός δεσμός), την φιλοζωική κουλτούρα, την γεωγραφική κατανομή (αστικές, περιαστικές και αγροτικές περιοχές) και βεβαίως την υπευθυνότητα.
Οι διάφορες υποκατηγορίες σκύλων και ιδιοκτητών θα έπρεπε, συνεπώς, να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τον κτηνίατρο.
Για έναν σκύλο ΑΔΕΣΠΟΤΟ ή έναν σκύλο που "ανήκει" σε έναν ΑΝΕΥΘΥΝΟ "ιδιοκτήτη", η αφαίρεση των γονάδων είναι αναπόφευκτη, υπό τον όρο ότι αυτό είναι κάτι που επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του. Σ' αυτό το σημείο, θα πρέπει να ειπωθεί ότι τα αδέσποτα κάνουν αισθητή την παρουσία τους μόνο σε χώρες με ήπιο κλίμα, σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ όμως υπάρχουν εκατομμύρια σκυλιά που πλεονάζουν στα καταφύγια (kill και no kill shelters***), ως ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ.
Προκειμένου για την στείρωση ενός ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΟΜΕΝΟΥ σκύλου, υπάρχει μια σειρά από παράγοντες που οι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ κηδεμόνες πρέπει να συνεκτιμήσουν και να συζητήσουν με τον κτηνίατρο τους, πριν καταλήξουν στην καλύτερη δυνατή απόφαση.
Το αν ένας ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΟΣ σκύλος θα πρέπει ή όχι να στειρωθεί, καθώς και το είδος της επέμβασης που θα πρέπει να γίνει, εξαρτάται, εκτός από την υγεία του, και από την ηλικία, το φύλο, την φυλή, την ιδιοσυγκρασία και τις ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης με τον ΥΠΕΥΘΥΝΟ "ιδιοκτήτη", κηδεμόνα ή φροντιστή του. Μια απόφαση που είναι σωστή για τον δικό μου σκύλο, μπορεί να είναι λανθασμένη για τον σκύλο ενός φίλου ή γείτονα. Αν έχεις σκύλο, υπάρχει μια σειρά από παράγοντες οι οποίοι θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και να συζητηθούν με τον κτηνίατρο σου, πριν το ζώο σου οδηγηθεί στο χειρουργείο, μετά από σωστό προεγχειρητικό έλεγχο, την κατάλληλη χρονική στιγμή (και πάντοτε με την αρχή του "ωφελέειν ή βλάπτειν", την οποία όλοι οι γιατροί έχουν ορκιστεί να υπηρετούν).
Προκειμένου για την στείρωση μιας γάτας (είτε αυτή είναι γάτα διαμερίσματος, αυλής, "δεσποζόμενη", αδέσποτη ή "ημιαδέσποτη") δεν υπάρχουν διλήμματα, όχι μόνο γιατί σε αυτό το είδος οι δυσμενείς επιπτώσεις της γοναδεκτομής είναι πολύ μικρότερες, αλλά κυρίως γιατί δεν μπορείς να αποκλείσεις μια αστείρωτη γάτα από την αναπαραγωγή, χωρίς να βλάψεις σοβαρά την υγεία της (ψυχική και σωματική). Ανεξάρτητα από το φύλο (αρσενικό ή θηλυκό), η ολική στείρωση (desexing), είτε με αφαίρεση των όρχεων, ή της μήτρας και των ωοθηκών, για όλες τις γάτες είναι μονόδρομος.
Για περισσότερα, ακολουθήστε (και scroll down) τις ετικέτες:
- Στειρώσεις
- Πρόγραμμα "Άργος"
- Animal Protection Laws in Greece
- Πώς "παράγονται" τα ζώα συντροφιάς;
- Ask the vet
- Το Γατουίτι συμβουλεύεται κτηνίατρο
*Εκτός πολλών άλλων, αυτός ο νόμος δεν θα καταφέρει να μειώσει τα αδέσποτα. Αντιθέτως μάλιστα, όλη αυτή η ιστορία με τα μητρώα [βλ. ypes και pet.gov] και τα πρόστιμα μετατρέπει την συντροφιά ενός ζώου σε πηγή άγχους, κινδυνεύοντας να αποθαρρύνει σημαντικά τις υιοθεσίες, και να αυξήσει δραματικά τις εγκαταλείψεις. Πέρα δε από το ότι δεν επιτρέπει στον κτηνίατρο να κάνει την δουλειά του κατά συνείδηση και σύμφωνα με την Επιστήμη, κλονίζει και την εμπιστοσύνη πολλών υπεύθυνων ανθρώπων που έχουν ή περιθάλπουν ζώα και βάλλονται από παντού.
Είναι αλήθεια ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, τα περισσότερα θηλυκά σκυλιά, αρκετά αρσενικά και όλα τα γατιά πρέπει να στειρώνονται. Είδαμε και πάθαμε να το κάνουμε αυτό κατανοητό στον κόσμο, τώρα οι υποχρεωτικότητες και τα μητρώα μας αναγκάζουν να προβάλουμε την εξαίρεση του κανόνα, για να προστατεύσουμε κάποια ζώα από την κακώς εννοούμενη προστασία και την ιατρογενή κακοποίηση!
Η αντίθεση των κτηνιάτρων δεν είναι προς την στείρωση αλλά προς την υποχρεωτικότητα. Δεν υπάρχει στον κόσμο κτηνίατρος αντίθετος προς την στείρωση, όπου και όταν αυτή κρίνεται επωφελής και αναγκαία (και, πάνω σ' αυτό, πραγματικά αναρωτιέμαι από ποιο σημείο και πέρα τελειώνει η παρεξήγηση και αρχίζει η κατασυκοφάντηση ενός ολόκληρου επαγγελματικού κλάδου [1, 2, 3]). Η στείρωση όμως είναι μια ιατρική πράξη και, όπως όλες οι ιατρικές πράξεις, έχει ενδείξεις και αντενδείξεις, τις οποίες καμία νομοθεσία δεν μπορεί να έχει δικαιοδοσία (ούτε αρμοδιότητα) να καθορίζει, πόσω μάλλον να καταργεί.
**Ενώ οι στειρώσεις γίνονται για να μειώσουν τον υπερπληθυσμό των ζώων συντροφιάς, μελέτες σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι αυτό το μέτρο δεν αρκεί για να μειώσει τον αριθμό των ζώων που εγκαταλείπονται στα καταφύγια, διότι το πλεόνασμα δεν προκύπτει τόσο από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, όσο από τις σκόπιμες, δηλαδή την νόμιμη και παράνομη εκτροφή και εμπορία. / "Perception of the prevention of unintended pregnancies which can contribute to shelter dog overpopulation is often used as a justification for spaying and neutering dogs. But while spaying and neutering will reduce the risk of unintended pregnancies, the effect may not transfer to a reduction of shelter and stray dogs. Studies in multiple states have found that after providing low-cost spay/neuter clinics, the percentage of sterilized dogs increased dramatically while the shelter intake numbers did not change. The lack of change in shelter population may be due to the large percentage of dogs in the United States who are sterilized and that roughly two thirds of litters are bred intentionally rather than accidentally" (από dogcancer.com/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου